به قول یکی از دوستان که با پیامکی عنوان داشت ما بلندترین تاریکی (شب یلدا) را به هم تبریک می گوییم و آن را با چنان سنت های مفصلی تجلیل می کنیم (که البته لازم است و مبارک) اما از کنار بلندترین روز سال و روشنایی به راحتی می گذریم.
این در حالی است که خداوند با چه نظمی این دو واقعه را در طول سال قرار داده اولی را در آغاز چله زمستان و دومی را شروع چله تابستان.
روزهای شاد زندگیتان به بلندی روز اول تیر و تیره بختی ها به کوتاهی شب های تیرماه باد.
عمر مستبدین به کوتاهی شب های تابستان و عمر روزهای آزادی ملت ها به بلندای روز اول تیر باد.
تا حالا بهش فکر نکرده بودم
به چه نکته خوبی اشاره کردی!
روزی که بیشترین روشنایی و نور رو داره باید جشن گرفته بشه.روزی که فرصت بیشتری برای زندگی و همدلی و محبت است چرا نباید دیده شه؟