عشق مجوز نمیخواهد

جالبه همه دنبال مجوز حتا برای کارهای خیرند 

درصورتیکه مجوز کار خیر با خداست ولاغیر 

برا نماز آن  حماسه عاشورا دوربینمو برداشتم رفتم بالاترین نقطه که برای یک هیئت معروف بود  

البته قبلش رفتم مجوز بگیرم اما دیدم ناز میکنن گفتم حتما حکمتی داره  

و همینطورم بود   

و جالب بود چنتا از عکاسای مجوز دار دوربینشونو دادند که میرم بالا عکس بندازم البته حالا ما ناز کردیم  

همین امر تا جایی شد که وقتی یکی از شهدای دفاع حرم و اوردند دوباره همین امر جواب داد  

تا جایی که سردار همدانی را اوردند  

خواستم برم دانشگاه گفتم اینا زندگیشونو دادند که ما راحت بریم دانشگاه  

اتوبان صیاد ترافیک ستگینی بود  

گفتم بیاین پیاده بریم  

تنبل و عافیت طلب نیامدند و 

نزدیک 15 دقیقه ای همراه مردم پیاده رفتیم

دوربینو مسلح کردیمو و طبق معمول بی مجوز رفتیم تشییع سردار 

نمیدونستم چی میخاد بشه  

خواستم با دوربین وارد بشم اما حفاظت نذاشت  

با تجربه ای که از شهدا داشتم میدونستم بی نصیب نخواهم ماند و همینطورم شد 

بیرون تو خیابون منتظر شروع تشییع بودیم یهو جمعیت با فشار غیرقابل وصفی به بیرون آمد  

طوری که کفشم از پام درومد ومانند موجی جابجا میشدیم 

اونجا بود همه یاد شهدای منا افتادیم ...شادی روح مطهرشان صلوات 

برای اینکه دوربین نشکنه (چون انگشترم تو جیبم شکست) 

خودمو به پشت کامیونی کشیدم که ازان فشار در امان باشیم  

و فرصت یابیم دوربین را فعال کنیم  

همینطورم شد  

دوربین که فعال کردم بصورت معجزه اسایی تابوت بجایی که ازراه اصلی بیاد از پشت این کامیونت امد و دقیقا جلوی دوربین ما حاضر شد  

وهمشهریمون گفت بگیر و صحنه های جالبی پدید امد  

اما بقیه تنبلان و عافیت طلبان چیزجالبی عایدشان نشد 

اما سید که مدتی دنبال شهید رفت سوژه جالبی نصیبش شد  

خدا جای حق نشسته ...ما بندگان قدم به حق برداریم انشالله