این متن قشنگ بود ،کمی هم آرامش می ده

دل بــســـپــار...

به آتشی که نمى سوزاند

" ابراهیم " را

و دریایى که غرق نمی کند

" موسى " را

نهنگی که نمیخورد

"یونس"را

کودکی که مادرش او را

به دست موجهاى " نیل " می سپارد

تا برسد به خانه ی تشنه به خونش

دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند

سر از خانه ی عزیز مصر درمی آورد

آیا هنوز هم نیاموختی ؟!

که اگر همه ی عالم

قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند

و خدا نخواهد ،

 " نمی توانند "

پس

به " تدبیرش " اعتماد کن

به " حکمتش " دل بسپار

به او " توکل " کن

و به سمت او ”قدمی بردار"...