یک روز چنگیز و درباریانش برای شکار به جنگل رفتند.

  یک روز چنگیز و درباریانش برای شکار به جنگل رفتند.

هوا خیلی گرم بود وتشنگی داشت چنگیز و یارانش را از پا در می آورد.

بعد ازساعتها جستجو جویبار کوچکی دیدند.

چنگیز شاهین شکاریش را به زمین گذاشت،

و جام طلایی را در جویبار زد و خواست آب بنوشد ،

اما شاهین به جام زد و آب بر روی زمین ریخت.

برای بار دوم هم همین اتفاق افتاد،

چنگیز خیلی عصبانی شد و فکر کرد ،

اگر جلوی شاهین را نگیرم ،

درباریان خواهند گفت:

چنگیز جهانگشا نمی تواند از پس یک شاهین برآید ؛

پس این بار با شمشیر به شاهین ضربه ای زد.

پس از مرگ شاهین چنگیز مسیر آب را دنبال کرد و دید که ماری بسیار سمی در آب مرده و آب مسموم است.

او از کشتن شاهین بسیار متاثر گشت.

مجسمه ای طلایی از شاهین ساخت ،

بر یکی از بالهایش نوشتند :

یک دوست همیشه دوست شماست ؛

حتی اگر کارهایش شما را برنجاند.

روی بال دیگرش نوشتند :

هر عملی که از روی خشم باشد محکوم به شکست است...

ﺧﺪﺍﯾﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ...

ﺩﯾﺮﺗﺮ ﺑﺮﻧﺠﯿﻢ ،

ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺑﺒﺨﺸﯿﻢ ،

ﮐﻤﺘﺮ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﮐﻨﯿﻢ ،

ﻭبیشتر  ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ ...