دوستی(دوست ماندن) سخت تر از دشمنی
سلام
دوست ماندن چیست ...؟؟
دشمنی کردن ساده است ؟
خب آدم عاقل سخت را برمیگزیند یا ساده را ؟؟؟
شما جزو کدام دسته اید..؟
نظر خدا چیست؟
آفریننده ،خدا ، خالق ، بوجود آورنده اینها همه معنی ساختن را میدهد
آری میتوانیم خالقی اگرچه خیلی کوچک باشیم
خودمان را جای خدا بگذاریم ...
نه اشتباه نیاندیشید کفر نیست ...
بفرض شما برنامه ای مینویسید ...پس شما خالق برنامه هستید و نیازهای ساخت و تولید و اجرا را در نظر میگیرید
حال اگر برنامه دچار اشکال شد و اجرا نشد چه
تلاش خود را میکنید تا به روش های گوناگون آن را ترمیم و دوباره بازسازی کنیم
این امور زمانبر و سخت است
اما پس از تحمل این سختی ،حلاوت رسیدن به نتیجه آنقدر است که سختیها خاطره انگیز است
این مصداق همان دوست ماندن است ..
چرا خیلی سخت است ؟
چون میبایست از خواسته های خود چشم پوشی کنی و در خیلی مواقع خواسته های به حق و قابل تحمل دوست مقابل را حاکم کند
حال دشمنی که ساده است
هیچ خدا را نمیبینیم
و
از هر لفظ دور از اخلاق و انصاف و شان خود و دیگران استفاده میکنیم تا فرد مقابل را تخریب کنیم
پس از تخریب آیا آسوده میشویم ؟؟
مطمئنا این ناراحتی در ذهن ما جزو بدترین خاطرات میماند
جالب است خاطرات بد ، ماندگاری بیشتری در ذهن ما دارد
حال چه کنیم که این خاطرات بد در ذهنمان ایجاد جراحت نکند
=====
بهترین راه پیشگیری از وقوع این جرم است ...
چه میدانیم وقتی که خشم قالب میشود و عقل مقلوب چه حوادثی در پی دارد
در صحنه هایی مشابه ...
مانند راه ندادن ماشین ها بهم
پیروز میدان کسی است که دستش را به اشاره(اجازه) برای راه گرفتن به ماشین در حال عبور نشان میدهد
منظور همان اشاره است اما جهت دست اشاره رو به خداست
و خدا راه را باز میکند
البته بنده ترفندی روی راهنمای ماشین کلمه "تورو خدا" قرار دادم با شکل دست...که باعث تلطیف جو میشود.
درخیلی مواقع فرد مقابل دست به فحاشی میزند ...
حال اگر ما هم باوی هم داستان شویم که جنگ خونینی اتفاق میافتد
کافیست به خدا توکل کنیم و صحه صدر داشته باشیم و فقط از آن محل خارج شویم
اگر کلمه عظیم خدا ورد زبانمان باشد هارت و پورت طرف مقابل به چشم نمیآید و مهم نیست